Wie zijn de "Two-by-Twos"?

Onderscheidende kenmerken

Een groep van "werkers" op een vroege "Conferentie."
De twee mannen op de voorste rij zijn George Walker (links) en oprichter William Irvine (rechts).

Geestelijken - Leden - Bijbel - Liedboek - Kerken - Diensten - Communie - Doop - Naam - Leerstelling - Strekking/Lidmaatschap - Organisatie

De "Two-by-Twos" is de grootste van drie bestaande groepen die afgesplitst zijn van een religieuze groep die werd opgericht aan het einde van de negentiende eeuw door William Irvine. De andere twee groepen zijn volgelingen van de oprichter (bekend als "The Testimony") en volgelingen van de eerste "werker" Edward Cooney (bekend onder buitenstaanders als "Cooneyites"). Geen één van deze drie groepen erkennen een officiële naam, hoewel predikanten van de Two-by-Two’s in veel landen officieel, al zijnde in het geheim, geregistreerd en verenigd zijn onder officiële namen van de geloofsgemeenschap.

Geestelijken

De geestelijken worden "werkers," "apostelen," "predikanten," maar ook "dienstknechten," "dienstmaagden" en "ware herders" genoemd. Ze vermijden formeel religieus onderwijs en stellen dat ware predikanten huisloos en reizend moeten zijn, geen inkomen hebben, alle bezittingen opgeven en "twee aan twee" uit gaan. De predikanten blijven ongetrouwd, hoewel in het verleden een hand vol getrouwde stellen toestemming kregen om in "het werk" te blijven. De niet-geestelijken voorzien de "werkers" van onderdak, voedsel, transport, kleding, geld en alle andere fysieke benodigdheden.

Leden

Gewoonlijk worden deze "de vrienden" of "de heiligen" genoemd. Soms worden zij de "kinderen van God en God’s familie," "geestelijk Israël" of "het Koninkrijk" genoemd.

Biblia

De King James Versie wordt gebruikt in Engels-talige gebieden. In Nederland wordt de versie van het Nederlands Bijbel Genootschap (vertaling uit 1951) gebruikt.

Liederenboek

Kerken

Ze verwerpen alle kerkgebouwen als afdoende bewijs van valse kerken. "Vrienden" worden ingedeeld in zondag, woensdag en "verenigde" samenkomsten/"diensten", die altijd in aangewezen woningen van leden gehouden worden. Bezoekers mogen "evangeliediensten" bijwonen die plaats vinden in zalen die gehuurd worden of in andere geschikte gebouwen. "Conferenties" zijn grote jaarlijkse regionale of landelijke bijeenkomsten (in Nederland zijn conferenties landelijk) en worden gewoonlijks gehouden in landelijke gebieden in gebouwen die speciaal voor die gelegenheid zijn gebouwd en onderhouden worden voor dit doel.

Diensten

De diensten/samenkomsten bestaan in vele delen van de wereld uit:

Eén (zogenaamde "onderlinge") dienst op zondag en één doordeweeks (meestal op woensdag): zingen van liederen (acapella), gebeden, getuigenissen.
In Nederland worden er gewoonlijk twee "onderlinge" diensten gehouden op zondag. In het buitenland worden er vaak alleen zondagochtenddiensten gehouden en zijn er ’s middags zogenaamde "evangeliediensten" (zie (2)) gehouden in plaats van een "onderlinge dienst" op zondagavond, zoals in Nederland wel het geval is.
Evangeliediensten: liederen (vaak met piano/orgelbegeleiding), gebed, preken door de "Werkers."
Verenigde ("onderlinge") diensten: een grotere versie van (1) (meestal twee zondagochtenddiensten bij elkaar).
Conferentie: meer tijd voor preken, getuigenissen, eten en slapen gedurende een aantal dagen (in Nederland duren conferenties vier dagen).
Speciale Diensten: een ééndaagse versie van een "conferentie."

Avondmaal/Communie

Eén keer per week is er in zondagochtenddiensten het Avondmaal. Dit is alleen bedoeld voor diegene die in de gemeenschap gedoopt zijn.

Doop

De doop gebeurt door gehele onderdompeling. Dopen door besprenkeling en de kinderdoop worden afgekeurd. Voordat men gedoopt kan worden moeten de leden aan voorwaarden voldoen die de "werkers" stellen.

Naam

Er wordt beweerd dat ze geen officiële naam hebben, maar ze verwijzen naar hun gemeenschap als "De Waarheid," "De (of "deze") Weg" en "De Vrienden." Ze hebben vroeger bekend gestaan onder verschillende namen, maar zijn tegenwoordig algemeen bekend als de "Two-by-Two’s." Hun voorgangers hebben de groep officieel geregistreerd bij verschillende overheidsinstanties onder namen zoals "the Christian Conventions" in the Verenigde Staten, "the United Christian Conventions of Australia" in Australia, "The Testimony of Jesus" in het Verenigd Koninkrijk, "the United Christian Conventions of New Zealand" in Nieuw-Zeeland en verschillende andere namen in andere landen. De "Two-by-Two’s" worden soms verward met de "Cooneyites," waarmee zij eerder verenigd waren. De "Cooneyite" groep is nu de kleinste van de twee geloofsgemeenschappen.

Leerstelling

Er wordt beweerd dat zij geen leerstelling of doctrine hebben en weigeren om iets te publiceren. Zij laten zich alleen uit dat zij geloven en de "leerstellingen in het Nieuwe Testament" volgen. Doctrines worden niet benadrukt, maar de voorkeur gaat uit om het belang van hun celibaat, ongesalarieerde, huisloze, reizende bediening en de samenkomsten in huizen te benadrukken. Dit blijkt ook de totaalsom te zijn van de "evangelieboodschap" die zij verkondigen. Hoewel hun leerstelling of doctrine vaak naar buitenstaanders en nieuwe leden toe gepresenteerd wordt in een misleidende, vage en orthodox-klinkende terminologie, wordt in de volgende punten een korte samenvatting gegeven van de leerstellingen waarin deze groep zich onderscheidt van de meeste orthodoxe Christelijke opvattingen.

Ze geloven dat zaligmaking alleen kan worden verkregen door het horen van "het evangelie" van één van hun "werkers" en het "belijden" hiervan.
In vooral Engelstalige landen zoals Groot-Brittannië, Noord-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland wordt er geleerd en beweert men dat de groep een directe historische doorgang is van "de Nieuwe Testament gemeente," die geen aardse oprichter heeft. De prediking hiervan is enigszins veranderd sinds er meer gepubliceerd werd in boeken (als eerste in "The Secret Sect" in 1979) over het begin van de groep en de oprichter, William Irvine. Als de oorsprong van de groep erkend wordt, wordt het begin van de groep ook wel uitgelegd als Irvine die de gemeente "heroprichtte" of dat een groep mensen weer waren begonnen met samenkomen zoals de Christenen in het Nieuwe Testament die hielden.
Ze geloven niet dat Jezus en de Vader één en dezelfde God zijn. Er wordt geleerd dat Jezus een "goddelijk" mens was waarin "de geest van Christus" was en die de wereld een "perfecte bediening" instelde. Sommigen verwijzen naar Jezus als "goddelijk," "de Zoon van God" of "een god" - hoewel hiermee vaak niet bedoeld wordt dat Jezus gezien wordt als God, zoals de Vader "God" genoemd wordt.
Het "vleesgeworden woord" als in Joh.1:1-4 wordt door sommigen gezien als de "werkers."
Velen zien de Heilige Geest niet als "God" zelf, maar geloven dat "de Geest" een houding, emotionele gevoelens of een kracht van God is.
Ze geloven niet dat alleen het offer van Jezus aan het kruis en de genadige toekenning van de gerechtigheid van Christus voldoende is om eeuwig leven voort te brengen. Ze geloven dat iemand getrouw in hun geloofsgemeenschap moet blijven en door eigen inspanningen, zelfverloochening en ongevraagde onderwerping en gehoorzaamheid aan hun "herders" tot de dood.
Ze geloven dat Jezus stierf voor degene die hun voorgangers navolgen die twee aan twee uit gaan en dat Jezus’ belangrijkste doel van Zijn verblijf op aarde was om een voorbeeld na te laten van de bediening en van hoe men moet leven.

Strekking/Lidmaatschap

De groep is wereldwijd en er wordt beweerd dat "werkers" in zo goed als elk land gepredikt hebben. Het aantal leden wordt geschat op een 600.000 wereldwijd. In 1998, had Canada 226 "werkers" en de Verenigde Staten 845 (waarvan 63% vrouwelijk waren en 37% mannelijk). In Nederland ligt (in 2002) het aantal "werkers" zo rond de 25 (ongeveer twee werkers per provincie).

Organisatie

De groep beweert dat ze geen organisatie heeft. Er wordt geen hoofdkantoor onderhouden, maar deze gemeenschap wordt bestuurd door een groep oudere "hoofdwerkers" (ook wel "oudste broeders" of (in het Engels) "overseers" genoemd). Elke staat, provincie of regio is onder het betstuur van een mannelijke "hoofdwerker" die aanwijst welke "werkers" (twee aan twee) naar welk "veld" gaan in het betreffende gebied (In Nederland is dit landelijk georganiseerd en zijn "velden" vaak provincies of streken).

"Ouderlingen" hebben "samenkomsten" in hun huis en staan organisatorisch gezien onder de "werkers." Niet alle "oudste broeders" (of "overseers"), "werkers" en "ouderlingen" zijn gelijk. Hun positie wordt beïnvloedt door vele factoren.

In de Verenigde Staten zijn er zes "nationale werkers" die boven andere "hoofdwerkers" staan. "Werkers" en "hoofdwerkers" houden periodiek regionale, nationale en internationale "werkersdiensten" houden om onenigheden te bespreken en andere posities te coördineren.

De groep heeft zich al sinds lange tijd geregistreerd bij verschillende overheden en zijn ook verenigd in sommige gebieden (hoewel zij traditioneel altijd krachtig ontkend hebben geen naam te hebben en andere kerken geminacht hebben vanwege hun georganiseerde karakter.)