Het hoofdkantoor van The Impartial Reporter in N-Ierland, één van de kranten die de oorsprong van de “Two-by-Two’s” rapporteerde.
| Wat is het Evangelie? | Wie zijn de “Two-by-Twos”? |
| Wie Zijn Dat Die Twee aan Twee Uitgaan? (PDF) | Home Page for R.I.S. (in English) |
De oorsprong en de geschiedenis van deze beweging zijn goed gedocumenteerd in openbare documenten, in verslaggevingen door de pers, verklaringen, brieven en notities van preken van vroegere werkers en vrienden. Helaas zijn diegenen die buiten Groot-Brittannië leven vaak een ander verhaal verteld, die radicaal verschilt van de waarheid. Hieronder volgt een korte tijdlijn van de geschiedenis van "De Waarheid".
Het hoofdkantoor van The Impartial Reporter in N-Ierland, één van de kranten die de oorsprong van de “Two-by-Two’s” rapporteerde.
William Irvine sluit zich aan bij de evangelische organisatie Faith Mission ('geloofsmissie'). Op ongeveer 30-jarige leeftijd heeft hij heeft al eerder belijdenis gedaan, tijdens een missie die gehouden werd door een Presbyteriaanse evangelist Jack McNeil in Motherwell, Schotland. Daarnaast heeft hij ook op het John Anderson Bible College gezeten in Glasgow.
William Irvine wordt door de Faith Mission uitgezonden om de zendingsactiviteiten in Zuid-Ierland te leiden.
Het hoofdkantoor van de Faith Mission in Schotland
het begin: in augustus richt William Irvine zijn eerste onafhankelijke missie op. De families Carroll en Gill horen Irvine als eersten in Nenagh, County Tipperary, Ierland. Irvine begint zich los te maken van de Faith Mission en werkers aan te trekken. Hij ontmoet Edward Cooney, een stoffenwinkelier en lekenpriester, die onafhankelijk had gepredikt in diverse kerkgenootschappen
Irvine verklaart dat hij een openbaring heeft gekregen van de "ware betekenis" van Mattheüs 10. Samen met enkele metgezellen van de Faith Mission, begint hij deze openbaring te prediken, die hij de "Alfa Boodschap" noemt. John Long is Irvine's eerste metgezel. Gedurende dit jaar sluiten Alex Givan, T.M. Turner en George Walker zich aan bij Irvine's nieuwe beweging als werkers. Andere Faith Mission werkers in Ierland steunen Irvine, maar blijven ook werken voor hun organisatie.
Irvine begint op grote schaal werkers te werven bij de Faith Mission. Faith Mission oprichter John Govan ontvangt storende rapporten over Irvine die hij uitgezonden had naar Zuid-Ierland. Irvine's naam wordt verwijderd uit het register en zijn steun van die organisatie wordt afgebroken.
William Irvine en John Kelly nemen officieel ontslag bij de Faith Mission. Edward Cooney verlaat de Church of Ireland en sluit zich aan bij Irvine's nieuwe groep door te voldoen aan het vereiste om al zijn bezittingen te verkopen en de opbrengsten aan Irvine te geven. De eerste drie vrouwen gaan in het werk, waaronder Sara Rogers.
William Carroll, zijn zus May (nog iemand die de Faith Mission heeft verlaten) en Mevr. W. Carroll gaan in het werk. De eerste conferentie wordt gehouden in Rathmolyn, Ierland en duurt drie weken. Er zijn zeventig mensen aanwezig. Alle orthodoxe Christelijke opvattingen worden verworpen, wat de nieuwe openbaring ten goede komt. De aanwezigen op de conferentie doen geloftes van armoede, celibaat zijn, ondergeschiktheid, zelfverloochening, etc. De eerste keer dat de "Levende Getuigen Leerstelling" wordt genoemd is tijdens deze conferentie, gepreekt door Joseph Kerr. Later in het jaar worden de eerste werkers naar landen buiten Groot-Brittannië uitgezonden. William Irvine is de eerste werker die voet aan wal zet in Noord-Amerika (14 september 1903), vergezeld door George Walker en Irvine Weir.
NB. De "Levende Getuigen Leerstelling" bestaat uit het idee dat zaligmaking alleen mogelijk is wanneer "het evangelie" gehoord wordt uit de mond van een werker en wanneer men ziet dat de werkers dit "evangelie" uitleven in hun leven. Dit concept veranderde enigszins veranderde door de jaren heen. Dit vereiste wordt tegenwoordig niet zo vaak meer bekend gemaakt aan buitenstaanders.
(van links naar rechts) Jack Carroll, May Carroll, Willie Jamieson, Elizabeth Jamieson en William Irvine in 1905.
De eerste dopen door onderdompeling van de groep vinden plaats. De groei van de beweging veroorzaakt in veel families voor veel onenigheid, met als gevolg dat vele families uit elkaar vallen. Tot op dit moment is het een vereiste dat iedereen die belijdt alles verkoopt en het werk in gaat. Ongeregeldheden breken uit in samenkomsten en tijdens doopgelegenheden. Fanny Carroll, gevolgd door haar broer Jack, gaat in het werk gedurende dit jaar.
John Long, Irvine's eerste metgezel, wordt uit het werk gezet door het gebrek van enthousiasme in zijn steun aan de "Levende Getuigen Leerstelling".
Er wordt officieel onderscheid gemaakt tussen de werkers (diegene die al hun bezittingen op moeten geven om te prediken) en de vrienden (diegene die voortaan geaccepteerd worden als belijdende leden zonder te hoeven uitgaan zoals de rondreizende werkers). Hoewel gedurende voorgaande jaren in de prediking minder werd benadrukt dat iedereen werker moest worden, wordt het nu mogelijk om huissamenkomsten te houden door Irvine's officiële sanctie van leden die in het bezit zijn van onroerend goed. In dit jaar worden voor het eerst huissamenkomsten op zondag en doordeweekse bijbelstudies gehouden.
Het liederenboek, "Hymns Old & New" ("Liederen Oud en Nieuw"), wordt gebruikt vanaf juni. De laatste van de grootschalige (in de originele stijl, drie tot vier weken lang durende) huisconferenties wordt gehouden in Ierland.
(van links naar rechts) William Gill (aangewezen oudste broeder in Groot-Britannië), William Irvine en George Walker (aangewezen oudste broeder voor de Oostkust van Noord-Amerika) in een foto in de begintijd van de gemeenschap.
Irvine beweert een nieuwe openbaring te hebben die gaat over de toekomst en de terugkomst van Christus. De nieuwe openbaring wordt "het Omega Evangelie" genoemd. Een groep "oudste broeders" (de hoofdwerkers in elk gebied die aan Irvine rapporteren) staan gedurende dit jaar Irvine niet toe om te prediken in samenkomsten en conferenties. Joseph Kerr (die als eerste de "Levende Getuigen Leerstelling" noemde) is geëxcommuniceerd, samen met Irvine's aanhangers. De oudste broeders stellen zichzelf op als onafhankelijke autoriteiten over hun respectievelijke gebieden over de wereld. Met het uitbreken van de Eerste Wereld Oorlog in augustus, registreert de groep zich bij de Britse overheid onder de naam "De Getuigenis van Jezus".
Jack Carroll, James Jardine en George Walker overtuigen Irvine persoonlijk om te verhuizen naar Jeruzalem om zijn doorgaande invloed uit te sluiten en om zijn bestaan te verbergen.
De groep valt uiteen wanneer Edward Cooney geëxcommuniceerd wordt omdat hij de organisatie van de groep en de "Levende Getuigen Leerstelling" verwerpt.
George Walker neemt officieel de naam "Christian Conventions" ("Christelijke Conferenties") aan voor de groep. Jack Carroll is het met hem eens en de groep wordt wereldwijd bij overheden geregistreerd onder een soortgelijke naam, inclusief de "Assemblies of Christians" ("Samenkomsten van Christenen") in Canada.
Oprichter William Irvine sterft in Jeruzalem, gemeden door allen, maar heeft toch een trouwe kern volgelingen. De eerste volgelingen van William Irvine bestaan nog steeds in verspreide locaties, maar hebben weinig te maken met de hoofd "Two-by-Two" ("Twee-aan-Twee") groep. Zij hebben geen werkers of een hiërarchie. Zij volgen Irvine's "Omega Boodschap" en niet meer de "Alpha Boodschap", waarvan Irvine in 1914 predikte dat deze niet meer geldig was.
Irvine Weir, George Walker's metgezel is op de eerste missie van werkers naar Noord-Amerika, wordt geëxcommuniceerd. De heer Weir wordt persoonlijk uit de gemeenschap gezet door George Walker en Tom Tuft. Gebaseerd op brieven geschreven door Edward Cooney en andere verzamelde gegevens, heeft de excommunicatie van Weir hoogstwaarschijnlijk plaatsgevonden omdat Weir informeel contact bleef houden met Edward Cooney, die al in 1928 geëxcommuniceerd was. Voor Irvine Weir's afwezigheid in de diensten wordt door de oudste broeders geen reden of uitleg gegeven aan andere leden, zoals gewoonlijks niet gedaan wordt wanneer excommunicaties plaats vinden.
Eén van de eerste werkers William Carrol sterft in zijn thuisland Australië, waar hij oudste broeder was.
Jack Carroll, oudste broeder van het westelijke gedeelte van Noord-Amerika, sterft en wordt begraven in Milltown, Washington.
Edward Cooney sterft in Mildura, Victoria, Australië. De volgelingen van Edward Cooney bestaan nog steeds in de vorm van verspreide groepen en individuen. Deze groep kent geen "werkers" of "oudste broeders". Patricia Roberts, die tot deze groep behoort, heeft een autobiografie en andere materialen geschreven over Dhr. Cooney.
George Walker sterft op 104-jarige leeftijd. Hij was één van de laatste werkers van de oorspronkelijke groep die William Irvine navolgde. Hoewel men jaren lang speculeerde dat Walker Irvine's plaats zou innemen en hoofd zou worden over de gehele groep, kon Walker niet genoeg steun krijgen voor zo´n verandering. In plaats daarvan, bleef hij de oudste broeder in het oostelijke gedeelte van Noord-Amerika.
De officiële incorporatie van de groep in West-Canada wordt ontbonden na ophef onder leden van de groep toen het bestaan hiervan bekend werd. Op het moment van dit schrijven, is het niet bekend in hoeverre de werkers zich wel of niet opnieuw hebben geregistreerd onder een andere naam of dat andere corporaties zijn ontstaan in Canada voor soortgelijke doeleinden.
De bovenstaande punten zijn uitgebreid gedocumenteerd en geverifieerd door krantenartikelen uit die periode, berichtgevingen van ooggetuigen, officiële getuigenissen door werkers, overheidsdocumenten, brieven van ouderlingen, brieven van werkers en vrienden, verklaringen door werkers aan de pers, etc.